اولین کاوش فضایی روبوتیک درباره ی سیاره زهره، و در واقع اولین کاوش فضایی سیارات در ۱۲ فوریه ۱۹۶۱ با پرواز ونرا-۱ آغاز شد. ولی زمانی که به فاصله ۲ میلیون کیلومتری زمین رسید ارتباطش با زمین قطع گردید و بعدها از فاصله ی صدهزارکیلومتری زهره در نیمه ی ماه می عبور کرد. کاوش های ایالات متحده درباره ی سیاره زهره با کاوشگر مارینر – ۱ دوباره با شکست روبرو شد. تا اینکه مارینر-۲ توانست به موفقیت برسد و بعد از یک سفر ۱۰۹ روزه در ۱۴ دسامبر ۱۹۶۲ اولین موفقیت بین سیاره ای بشر به وقوع پیوست، و مارینر-۲ از فاصله ۳۴۹۳۳ کیلومتری سطح زهره عبور کرد. وی راداری را بسوی ناهید نشانه‌روی کرد که سیگنالهای آن از ابرهای این سیاره عبور کرده و پس از برخورد با سطح جامد سیاره، منعکس گردید. برای اولین بار دانشمندان اطلاع جالبی را درباره سطح ناهید به‌دست مارینر 2آوردند، که نشان میداد ناهید دارای حرکت چرخشی در جهت معکوس است. چرخش آن از شرق به غرب است و آفتاب از مغرب طلوع و در مشرق غروب میکند. از طرف دیگر دمای سطجی زهره حداقل ۴۲۵ درجه سانتیگراد می باشد. این باعث شد که هر گونه امید برای وجود حیات بر سطح این سیاره به یأس تبدیل شود.